In een dubbele blog richt Cort Johnson in het eerste deel de schijnwerpers op de recentste bevindingen van prof. Jarred Younger . Daarvan deden wij al verslag in een artikel van 7 maart. Het komt er op neer dat Younger denkt dat ME-patiënten een metabole verstoring hebben die door het immuunsysteem wordt getriggerd. Immuuncellen (B- en T-cellen) breken net als een stortvloed over een dijk door de bloedhersenbarrière heen om in veel hersengebieden schade aan te richten. Dat komt niet alleen bij ME voor, maar blijkt bijvoorbeeld ook vooraf te gaan aan de laesies die verschijnen bij MS.
In de tweede blog wordt daar dieper op ingegaan en op wat de gevolgen daarvan kunnen zijn en op een aanstaande studie van Younger die dat mogelijk aan zal tonen.
Verkeerde cellen op de verkeerde plek
De microglia zijn specifieke immuuncellen in de hersenen en het ruggenmerg. B- en T-cellen zijn dat niet en horen daar niet te komen. Dan zijn zij olifanten in de porceleinkast. Waarschijnlijk ligt dat ten grondslag aan de schade bij MS, Parkinson en door HIV veroorzaakte encefalitis.
Waarom zouden ze in de hersenen komen? Daar zijn twee mogelijke redenen voor.
1. Mogelijk vragen de microglia ze binnen, wat alleen in extreme noodgevallen gebeurt zoals bij een hersenontsteking of tumor waarin de microglia de situatie niet alleen meer aan kunnen.
- Het kan ook zijn dat de overgevoelig geworden microglia de deuren open zetten voor de B- en T-cellen. Dat lijkt waarschijnlijker bij ME en kan veroorzaakt worden door ernstige immuunschade, een reeks ziektes, een massieve infectie zoals bij Lyme, blootstelling aan toxische omgevingsfactoren en zelfs door obesitas doordat daarbij leptines worden geproduceerd.
De Studie
Dat is alleen niet makkelijk aan te tonen. PET-indicators zijn niet lang genoeg actief en worden al uitgescheiden voordat na ongeveer drie dagen een immuuncel uit het lichaam in de hersenen terecht komt. Younger gebruikt een indicator die 7 dagen ‘houdbaar’ is: Zirkonium 89 dat door de celmembranen van B- en T-cellen dringt maar ze niet beschadigt. Hij verwacht dat de hersenen van ME-patiënten zullen oplichten als kaarsen en die van gezonde controles totaal niet.
Kan hij dat echt aantonen, dan heeft hij bewijs dat ME een immuunziekte is die het centrale zenuwstelsel aanvalt. Zijn warmtekaart uit zijn vorige spectroscopie-studie doet al vermoeden dat ME een encefalomyelitis is, een inflammatoire hersenziekte met metabole problemen. Doordringen van immuuncellen tot de hersenen komt in sommige van onze meest verwoestende neurodegeneratieve ziekten voor, dus dan is ME niet langer af te doen als zomaar iets.
Younger is het er mee eens dat MS mogelijk een tweede neefje is van ME, met zijn ernstige uitputting, link naar het EBV en grootste voorkomen bij vrouwen. Zijn hypothese is dat infiltratie van de B- en T-cellen in de hersenen in beide ziektes een sleutelrol speelt. Het enige ‘geluk’ is dat die bij MS het myeline om de zenuwen aanvallen en bij ME-patiënten ‘alleen maar’ inflammatie veroorzaken.
Het MS-project
Younger heeft ook een subsidie weten te krijgen om dezelfde PET-scantechniek toe te passen bij MS. Als alles loopt zoals hij het hoopt, staat hij op de rand van het drukken van zijn onuitwisbare sporen op een van onze meest gevreesde ziektes (zoals dr. Klimas dat aan het doen is bij Parkinson).
MS is in zijn beginstadia een ziekte die komt en gaat en die gekenmerkt wordt door plotse aanvallen, vervolgens achteruitgang van de neuronen en verlies van functies. Younger gelooft dat die aanvallen worden voorafgegaan door plotse breuken in de bloedhersenbarrière. Als hij die op heterdaad kan betrappen, kan hij misschien bepalen waar er in de hersenen waarschijnlijk een volgende laesie zal ontstaan en wanneer hij het immuunsysteem met voldoende corticosteroïden kan raken om die B- en T-cellen tijdelijk ‘uit te zetten’ en verdere infiltratie te stoppen voordat er blijvende schade ontstaat. Dan zou de ziekte binnen de perken kunnen worden gehouden.
En bij ME?
We weten niet wat Younger bij ME-patiënten zal vinden als hij in hun hersenen kan ‘kijken’, maar dan heeft hij kans een zo belangrijke vondst te doen dat die een keerpunt voor ME kan betekenen.
Bron: Breaches in the Brain
foto, samenvatting en vertaling: ME Centraal
zie ook het artikel op fb
mecentraal.wordpress.com 