Verminderde impulsgeleiding in hersenstam heeft gevolgen voor functioneren bepaalde hersengebieden van ME-patiënten, volgens Australisch onderzoek met zeer geavanceerde MRI-scans
Het Onderzoek
Het betreft Australisch onderzoek door o.a. Sonya Marshall-Gradisnik in een samenwerkingsverband van het National Centre for Neuroimmunology and Emerging Diseases, Menzies Health Institute Queensland, Griffith University en Medical Imaging Department, Gold Coast University Hospital.
Geavanceerde Scans
43 patiënten met ME en 27 gezonde controlepersonen werden geselecteerd. ME wordt in de studie beschreven als een veel voorkomende, invaliderende, multisysteemstoornis met onbekende oorzaak, waarbij er aanwijzingen zijn voor ontregeling van het centrale zenuwstelsel, immuunsysteem en cellulair energiemetabolisme (Carruthers et al., 2011). Zeer geavanceerde scans (hyperintense sensormotor T1 spinecho MRI’s) werden uitgevoerd.
Een belangrijk resultaat: verminderde impulsgeleiding in de hersenstam
De scans toonden bij ME verminderde signaalniveaus in een hersenstamgebied. Dit suggereert dat de hersenstam van ME-patiënten impulsen niet goed kan geleiden.
Even wat achtergrondkennis over de hersenstam: de hersenen bestaan uit de grote hersenen, de kleine hersenen en de hersenstam. Onderaan de schedel bevindt zich de hersenstam. Deze ligt in het verlengde van het ruggenmerg. De hersenstam bestuurt belangrijke levensfuncties als temperatuur, hartslag, ademhaling en bloeddruk. Wanneer iemands hersenstam niet meer functioneert, heet deze toestand hersendood. Bij andere toestanden met bewustzijnsverlies zoals coma functioneert de hersenstam nog wel.
Een tweede resultaat: verhoogde signaalniveaus in witte stof
Middels geavanceerde scans werden de concentraties van myeline en ijzer(ferritine) in beeld gebracht om o.a. nieuwe inzichten in de witte stof te bieden bij ME. Eerder hebben tal van studies afwijkend functioneren van de witte stof bij ME gesuggereerd.
Naast de eerder genoemde afwijking in de hersenstam, waren er op de scans ook verhoogde signaalniveaus in grote gebieden van de schors (cortex) van de witte stof zichtbaar; gebieden die verbonden zijn met zintuiglijke waarneming en beweging (sensomotorisch).
Maar wat is witte stof eigenlijk?
De hersenen bestaan uit witte stof (binnenzijde) en grijze stof (buitenzijde). De witte stof kan gezien worden als de delen van het zenuwstelsel die verantwoordelijk zijn voor informatieoverdracht, terwijl de grijze stof met name te maken heeft met informatieverwerking.
Een derde resultaat: bij ME was de scanuitslag dusdanig dat de signaalniveaus waren toegenomen in sensomotorische witte stof en afgenomen in de hersenstam
De samenhang
Als gevolg van de geleidingstekorten in de hersenstam, wordt de aanmaak van myeline in de zintuiglijke en bewegingsschors opgevoerd. Door deze verhoogde aanmaak van myeline (myelinisatie), blijft de verbinding tussen de hersenstam en de zintuiglijke en bewegingsschors behouden.
Wat is myeline?
De witte stof in de hersenen bevat myeline. Witte stof wordt gevormd door het proces van myelinisatie. Myeline is een vettige stof die op veel plaatsen in het zenuwstelsel uitlopers van een zenuwcel omhult. Een uitloper van een zenuwcel (ook wel axon genaamd) geleidt elektrische impulsen. Myeline zorgt ervoor dat boodschappen sneller worden doorgestuurd.
Myeline bij MS en ME
Bij de ziekte MS wordt myeline in het centraal zenuwstelsel aangetast waardoor de overdracht van boodschappen wordt bemoeilijkt en uiteindelijk helemaal stopt. Men noemt dit demyelinisatie. Bij ME is dat heel anders… het onderzoek toont juist verhoogde myelinisatie bij ME.
Verhoogde myelinisatie
De verhoogde myelinisatie bij ME, is eigenlijk een regelgevend ‘antwoord’ op tekorten in de hersenstam. “Tekorten in hersenstamfunctie bij ME kunnen brede gevolgen hebben voor de regulatie van de cerebrale functie in het algemeen en myelinisatie in het bijzonder, en zou een focus moeten zijn van toekomstig onderzoek bij ME”, aldus de onderzoekers.
Weer een stapje in de ontrafeling van ME…
Vertaald en bewerkt door ME Centraal
zie ook het artikel op fb
Bron: Science Direct
mecentraal.wordpress.com 
Ongeveer 20 jaar geleden ontdekte men in Nijmegen (of all places) al dat er iets mis is met de witte stof in de hersenen van ME-patiënten. Met een beetje CGT wel te fixen, zo beweerden ze daar toen….. Maar het bewijs daarvan bleek niet te leveren, dus nooit meer wat van gehoord….. Hoeveel verder hadden we en Nijmegen (!) nu niet kunnen zijn met echt baanbrekend onderzoek, als men toen deze vondst al serieus had genomen?
LikeLike