Ooit droeg ik deze aardnoot/pelpinda, omdat het mijn levensmotto weergaf: het leven is als een aardnoot, je moet eruit halen wat erin zit!
En dat heb ik best wel gedaan, behalve reizen, dat heb ik niet heel veel gedaan.
Maar ik ben echtgenote, moeder en huisvrouw geweest en dat ben ik nog. Ik heb best wel veel vrijwilligerswerk gedaan: in de kerk, bij het Rode Kruis, bij een vrouwenvereniging, bij school.
Ik heb in besturen gezeten, genotuleerd, gepreekt, cursussen gevolgd en les gegeven.
Eens in het jaar een week mee met de Henry Dunant, het schip van het Rode Kruis met mensen die zelf geen weekje weg meer konden zonder zorg. Geweldige weken, maar ik kwam wel uitgewoond thuis.
En dat alles naast mijn werk in de zorg (toen de kinderen eenmaal op school zaten).
Mooie tijden.
Maar nu …
Als ik de pelpinda nu zou dragen, zou hij staan voor mijn dag: ik wil uit mijn dag halen wat erin zit. En soms zit het mee en zit er een mooie, gave pinda in en heb ik een goede dag en soms zit er helemaal niks in.
Maar elke dag kan de pinda weer iets moois bevatten en daar ga ik voor.
Misschien moet ik hem maar weer gaan dragen, om me daaraan te herinneren….
Duvertje en ME
Zie ook de post op fb
mecentraal.wordpress.com 